ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ
μαύρη ώρα και μαύρη κατάρα
ρίξαν οι τύχες κι οι μοίρες
στης θάλασσας κατράμι αντάρα
του κόσμου όλου που πήρες
όταν ήρθε ο βοριάς δυνατά
της θάλασσας κύματα βογγητά
φούντωσε τα εντός της και ξέσπασε
εκεί όπου βρήκε προκυμαία πλατιά
μαύρη ώρα και μαύρη κατάρα
ρίξαν οι τύχες κι οι μοίρες
στου μακρυά σκληρή η αποκοτιά
στον ήλιο στέγνωσε το φεγγάρι
η λήθη ψυχές πώς να πάρει
αν δεν ανταμωθούν οργή φωτιά
μια συγχώρεση δεν απέσπασε
μήτε κι αυτός ο Θεός το θέλει
© ΒΑΛΙΑ ΜΑΊΣΤΡΟΥ 21.01.2001 “10 και πλέον ιστορίες λίγο μετά το 30” All rights reserved
