ΣΑΝ ΔΟΞΑΡΙΟΥ ΤΟ ΛΑΛΙΣΜΑ
Υπέροχα και λεβέντικα
των στίχων τα λόγια πω 'χουν
στου τραγουδιού το ποίημα ωσάν
από ζεστή καρδιά καημέ μου
ώφου μου από ζεστή καρδιά
κι από χαρά βγαλμένα
μα αν τύχει και μη
μα αν τύχει και μη στεριώσουνε
με πράξεις αντρειωμένα
κρίμα στη λύρα που
κρίμα στη λύρα που γλυκολαλεί
από μικρά κοπέλια
κι από χειμώνες σε άνοιξες
τις πόρτες σου πως κι άνοιξες
να βάνει μέσα ο Ζέφυρος μαθές
τ΄Ερώτου τσι πολλές
τ' Ερώτου τσ' άγριες τις φωνές
κεντρί των μελισσών
των μελισσών το μέλι
να τρώνε και ν' αλείβονται οι ψυχές
τους πόθους με λατρεία
κρίμα και στ' άνθη όπου κι ανθιούν
κρίμα και στ' άνθη όπου κι αφιούν
των κοριτσιών τα χείλη
© ΒΑΛΙΑ ΜΑΪΣΤΡΟΥ “Ταξιδέματα με τον Έμμετρο”, 13.02.2024 All Rights Reserved
