16 October, 2017

CROSSING THE RIVER WITH


CROSSING THE RIVER WITH


Recalling your Achaian eyes
so calm that had never been seen
no doubt such a pleasant surprise
with them I gladly wish to sin
(two blue lagoons into she dives)
your arms around my hips and thighs
though heart was set aside, so thin

In such a peaceful Paradise
consider I've never been
while Eros is growing in size
in love affairs never so keen
(my patience has won it as a prize) 
distance is what Ι much despise
as pierced with a needle or pin

Caressing my imperfection
laid next to your imperfection
both are to make a sweet perfection 
our souls when we both awaken
(past fades away while in affection)
remorse had you been taken
as if you were so godforsaken 

Now is the time to set aside
all black crayons for life's painting
you, male, with such a steamy pride
bright reds and whites on your eyes blink
a wave whose back you wish to ride
a soul pristine and fond of the pink

To be the one you want to cross
the river with, pride and esteem
such a present for life, so boss
as if covered with whipped cream
protect us from sorrow and loss
our love shall make all pains to dim...

(Iambic tetrameter)

© VALIA MAΊSTROU 16.10.2017 “Rhymes and Verses” All Rights Reserved




31 August, 2017

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ


ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

το τραίνο σφυρίζει, δες, φεύγει η ζωή
η αγάπη που σου 'χω πώς φεύγει κι αυτή
με άφησες σε άλλη, πνοή μου ισχυρή
να γεύεται νιότη, να λάμνει κουπί

η ανάγκη καμίνι να ορίζει στητή
μεγάλη η οδύνη που τρώει και σκαρί
κορμί χαρισμένο, ψυχή που ασελγεί
μια λέξη αναμένω στον δρόμο κλειστή

παρτίδα χαμένη που δεν θα παιχτεί
κι αν ζήσουμε χώρια, στη μνήμη μαζί
στον πόλεμο βγαίνω στρατιώτης κι εγώ
τον δρόμο που παίρνω χωρίς γυρισμό

βαρύ το φορτίο, στην πλάτη ο σταυρός
κραυγή απ' τα στήθη, μια παύση καημός
με μια σου εικόνα στην τσέπη μαζί
θα βγω να σκοτώσω μια κόρη αγνή

παιδιά του Πατέρα για αγάπη διψούν
θα τρέχουν κει πέρα κι ελπίδα θα πιούν
σε υπέροχο τόπο θα ξαναβρεθούν
χαλάλι τον πόνο, για χρέος θα ειπούν

μα αν ίσως μπορέσουν στο αύριο εντός
τα χέρια να ενώσουν, χαρά διαπαντός
κορίτσια κι αγόρια δεν θα αιμορραγούν
θα πουν για τη νίκη, τιμή τους που ζουν...

(Αμφίβραχυς τετράμετρος)

© ΒΑΛΙΑ ΜΑΙΣΤΡΟΥ 31-08-2017Ταξιδέματα με τον Έμμετρο” All Rights Reserved





22 August, 2017

ΡΑΓΙΣΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

στην μνήμη του πατέρα μου...


ΡΑΓΙΣΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Ασθμαίνοντας στην πολυαγαπημένη εδώ τη χώρα που ζω
ελπίζω με πίσσα και πούπουλα πασαλειμμένους να δω
τους χαραμοφάηδες όλους δεμένους σε γάιδαρο
καβάλα τους κατάπτυστους, αφέντες να θέλεις με το στανιό

πώς ρίξαν ανέντιμα τη χώρα στα βράχια και στον γκρεμό
κι ατιμώρητοι όμως περιδιαβαίνουνε αρκετό καιρό
βαρέθηκα τα σπασμένα να πληρώνω εγώ ο λαός
ν' απαλλαγώ επιτέλους σύντομα επιθυμώ διακαώς

υπέρογκα δάνεια, προμήθειες, φιέστες, γάμοι στα Παρίσια
η αιδώς ανύπαρκτος τόπος ! να σε κοιτάζουν στα ίσια
τολμούν, να ξοδιάζουν για χίλια πληρωμένα καπρίτσια
φωστήρες-σωτήρες που έχουνε χέρια απαλά σαν κορίτσια

ν' απλώνουν ξεδιάντροπα στης χώρας τον πάμφτωχο κορβανά
τον άμπακο πώς τρώνε με δέκα μασέλες ξανά και ξανά
λαέ μου να αφήνουν για σένα μονάχα λιγοστά εσπερινά
στο μέλι της καρέκλας δες πώς κολλάνε τα κήτη τα ελεεινά

της λαμπρής τις λαμπάδες να ανάβουνε στα μανουάλια
Ανάσταση πως τάχα κάνουν είπαν τα ρυπαρά κανάλια
το μάτι του γείτονα ας βγει παρά τη χαρά του να δω
από τον καναπέ μου δεν κάνω ρούπι μην και ξεβολευτώ

οι ανάξιοι που με φόρους μας φόρτωσαν κατά το δοκούν
ξεπάστρεψαν του μόχθου τα σπίτια, φαμίλιες να αιμορραγούν
μισώντας το κράτος κι αγαπώντας την γλυκιά μας πατρίδα
εργάστηκα χρόνια χίλια για μια προκοπή τελικά που δεν είδα

(Ίαμβος, Ανάπαιστος και Αμφίβραχυς 17/18 συλλαβών)

© ΒΑΛΙΑ ΜΑΪΣΤΡΟΥ 22/08/2017 "Ταξιδέματα με τον Έμμετρο" All Rights Reserved



09 July, 2017

ΦΛΟΙΣΒΟΙ ΚΑΙ ΚΥΜΑΤΑ

ΦΛΟΙΣΒΟΙ ΚΑΙ ΚΥΜΑΤΑ

Θερμό μου αποκαλόκαιρο
ενός Οκτώβρη μήνα
μου 'δωσες το χειρότερο
πικρά τα λόγια εκείνα

της θάλασσας μου δεν μπορείς
το μανιασμένο κύμα
μαζί μου και έφυγες νωρίς
πριν δεις στην κάλμα πρίμα

ο ήλιος που με πύρωνες
χρυσίζαν τα μαλλιά σου
σκαρί πώς με ταρσάνευες
να μη βαστώ μακρυά σου

στον βράχο μου σαν κάθομαι
που ζω με τα αλμυρίκια
εσένα αναστοχάζομαι
την τόλμη την αντρίκια

αυτήν που αγάπη διαλαλεί
στη νύχτα ανάφτει φάρο
σφαλεί το στόμα με φιλί
δροσιά του για να πάρω

μικρά μικρά τα κύματα
στων φλοίσβων την ανάσα
φωνή μου εσύ να μου μιλάς
μελωδική και μπάσα

μα ανέφελους μας ήθελα
στον ουρανό μόν' τα άστρα
και να κοιτούμε ανέμελα
τους πύργους και τα κάστρα

που χάιδευαν τα κύματα
κι εμείς να τραγουδούμε
με στίχους από ποιήματα
το πάθος που θα ζούμε

να σε λατρεύω, να με ακούς
να θες να αποτολμήσεις
του Αιόλου μόνο τους ασκούς
ποτέ να μην τους λύσεις

τη λησμονιά του σίγουρου
στου κάβου την ακρούλα
προσκάλεσμα απ' την μπουρού
λύσε και βάλε νούλα

στον Έρωτα που χτίσαμε
και λόγιαζε για αλήθεια
αγάπες πόθους ίσαμε
να δείξουν παραμύθια

ήρθε και κρύφτηκε εκεί
το κύμα απ' την Αιγιάλεια
τον φλοίσβο να μην ξαναδεί
στου βράχου την ασφάλεια

συχνά καθώς ξαγνάντευε
των θαλασσοδαρμένων
τα δάκρυα τους μάζευε
αδίκων ειμαρμένων

(Ιαμβικός 8/7 συλλαβών)

© ΒΑΛΙΑ ΜΑΪΣΤΡΟΥ 09.07.2017 “Ταξιδέματα με τον Έμμετρο” All Rights Reserved






02 June, 2017

SCARLET WORDS


SCARLET WORDS

Been better together
with sorrow rejected
grown light as a feather
our love here's to get it

the parfum your kiss emits
wet rose in a garden's pot
reminded me of John Keats
outspoken as an unveiled plot

ethereal meets the sky
the waves of my salty sea
caressing them were built high
audacious has stolen me

euphoria's sacred land
by far in the Poetic Art
rejoices thou unleashed tongue
in flames since pulled apart

yet scarlet the words for true
went pale and passed away
a whirlwind to be reaped too
bewails through night and day...

(Iambic verse)

© VALIA MAISTROU 01.07.2017, “Verses and Rhyme” All Rights Reserved.
My Poetry Blog: http: /valiamaistrou.blogspot.com







07 March, 2017

ΑΠΟΣΚΕΥΕΣ ΔΙΑΦΥΓΗΣ

 ΑΠΟΣΚΕΥΕΣ ΔΙΑΦΥΓΗΣ


Ποτέ δεν είναι αργά, συμβουλεύει η καρδιά,
ζωή μου γερά να αδράξεις από τα μαλλιά
ονείρων πνοές για υπέροχους Έρωτες 
ημέρες και νύχτες του πάθους ατέλειωτες

ελπίδες και σχέδια μέσ' τις αποσκευές 
και πράξεις με θάρρος χρειάζεται να θες,  
οπλίσου με τόλμη κι αγάπα την αλλαγή 
σύντομα είναι τα χρόνια μας πάνω στη γη 

τα χάδια σου θέλω, στολίδι μου ακριβό,
σίγουρη στην αγκαλιά σου να κυβερνηθώ
πόθος η σκέψη σου εμένα να πλοηγήσει
ωσότου στο πρόβλημα να βρούμε λύση

σε άγνωρους τόπους που δοκιμαστήκαμε 
και σκλάβοι μαζί στο κατάρτι δεθήκαμε
του Έρωτα, την είδαμε σαν από μίλια 
την χώρα ! ξεδίψασμα τα φιλιά στα χείλια ! 

από άξενα κύματα θαλασσοδάρθηκα,
μια λησμοσύνη ραγισμένη σε νάρθηκα
την άφρη της έπινα για χρόνια τρισχίλια
οι φάροι της, εκκλησιές με αναμμένα καντήλια,

φωτίζαν, της νύχτας τα σκότη τα απόκοσμα
“Προφτάσαμε !” είπες και μού 'δωσες εύοσμα
ρόδα της Άνοιξης, δώρα σιωπής για καιρό
μια αχαρτογράφητη αγάπη για να απορώ 

Βουτήξαμε πρόθυμα πάλι στα κύματα
του Έρωτα οι θύμησες, πυροτεχνήματα,
σκαρί τρικάταρτο με πάθος το ναυπηγείς
η αγάπη μας, μόνη αποσκευή διαφυγής...

(Verse)
 
©  ΒΑΛΙΑ ΜΑΪΣΤΡΟΥ 05.03.2017 “Ταξιδέματα με τον Έμμετρο” All Rights Reserved



ΑΠΟΔΟΧΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗΣ

 

ΑΠΟΔΟΧΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗΣ


Απ' ό,τι συμπεραίνετε, πρόθυμα θ' αναλάβω
χαρούμενες συμμετοχές ή και πικρές ακόμα
σε τούτον τον διαγωνισμό θα βάλω έναν κάβο
μαζί του να λογοδεθώ με ένα φιλί στο στόμα !

πρωτίστως όμως σήμερα θα πάω να περπατήσω
στην αμμουδιά της θάλασσας και πριν να αποκάμω,
με εμπνευστή τον άνεμο γλυκό και πελαγίσο,
το θέμα του διαγωνισμού μήπως και βρω στην άμμο ;

και τους ροφούς που αγαπώ αλλά και τις ζαργάνες
αντιπροσώπους άξιους επιθυμώ να χρίσω,
λιακάδες ανοιξιάτικες και γρεγοτραμουντάνες,
το θέμα του διαγωνισμού, απόψε να ορίσω !

(Ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος)

© ΒΑΛΙΑ ΜΑΪΣΤΡΟΥ "Ταξιδέματα με τον Έμμετρο", 07.03.2017, All Rights Reserved


ΘΕΜΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ :
Διάφοροι Ποιητές και Ποιήτριες έχουν εμπνευστεί και εξυμνήσει τα μέλη του σώματος, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, με τον δικό του τρόπο... αλληγορικά ή κυριολεκτικά, μιλήστε μου ποιητικά για τα μάτια, τα χείλη, τα μαλλιά, την κορμοστασιά, γενικότερα για ένα μέλος του σώματος ή και για περισσότερα ή για την στάση του σώματος.


09 February, 2017

ΣΑΝ ΤΟΤΕ ΣΤΗ ΜΠΟΛΟΝΙΑ2

 

ΣΑΝ ΤΟΤΕ ΣΤΗ ΜΠΟΛΟΝΙΑ


Θλιμμένη στο μπαλκόνι της η κόρη καρτερούσε,
δεν την χωρούσαν τα κολάν, μηδέ τα παντελόνια
μονάχα ένα φόρεμα της θειας της και απορούσε
που φάρδυνε τόσο πολύ σαν τότε στην Μπολόνια !

Μην κλαίς εσύ πεντάμορφη, μη σκούζεις στο μπαλκόνι
εκεί θα έρθουν να σε βρουν οι πόθοι μου στα χείλη
και οι κοτούλες σαν θα βρουν ένα γλυκό κοκόρι
θα στείλουνε χαρούμενες σ' εσένα ν' απαγγείλει :

Σταμάτα αφρατόκορμη, μην τρως σαν τη μοσχάρω,
τα κάλλη σου αγάπησα, γι' αυτό και θα σε πάρω
η όρεξη δεν μου έφυγε, η ρίμα ζει στο στίχο,
γιατί είμαι ατρόμητος εγώ και δεν θα αποτύχω !

Σαν πλάστιγγα θα σε κρατώ και θα σε αγκαλιάζω
και πέντε-δέκα σάμαλι θα σου ψωνίζω ίσως
εμένα θα 'χεις στιβαρό, έναν γερό βαστάζο
κι ας σε θωρούνε τα γλυκά με φόβο ή με μίσος !

Σταμάτα να αντιστέκεσαι στου Έρωτα τα βέλη
γιατί δεν παραδέχεσαι πως μοιάζω του Νταβέλη ;
κόρη αφράτη ζουμπουρλή, με τον μεγάλο κήπο
στιγμή δεν θα ΄ρθει να σου πω πως σε εγκαταλείπω !”

(Σατιρικός Ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος)

© ΒΑΛΙΑ ΜΑΪΣΤΡΟΥ 09.02.2017 “Ταξιδέματα με τον Έμμετρο” All Rights Reserved

(ως απάντηση στην παρακάτω ιαμβο-πρόκληση:)

Θλιμμένη .... .... .... η κόρη ....
δεν την .... τα .... μηδέ τα ....
μονάχα ένα .... της .... και ....
Μην .... πεντάμορφη, μην .... στο ....
εκεί .... ..... οι ..... στα .....
και οι κοτούλες ..... ..... ....
Σταμάτα .... ...., .... ....
..... .... ..... γ' αυτό .... ....
η ..... έφυγε, .... στο ....
γιατί .... .... .... και δεν .....




(PAUL GAUGUIN, Faaturuma. 1891. Μουσείο Νέλσον Άτκινς, Κάνσας, ΗΠΑ.)

 



05 February, 2017

Ο ΚΑΗΜΟΣ... ΤΗΣ ΝΤΟΡΟΘΥ

 

Ο ΚΑΗΜΟΣ... ΤΗΣ ΝΤΟΡΟΘΥ


Στην ρίζα του ξερόλοφου η Ντόροθυ ξαπλώνει
δεν περιμένει μπιστικό μηδέ γραβατωμένο
μονάχα τον βο(υ)λευτικό θυμάται κι ωχ! θυμώνει
γιατί νωρίς τον έκλαψε και πια ρευστό δεν στέλνει!

Πώς χάθηκες Ντομένικο μακρυά απ' το μεϊντάνι
πώς γιε μου απόφαγες νωρίς και δεν καλοχωνεύεις;
δεν ξέρω τι να κάνεις πια, με τρώγει η στεναχώρια
να σε φιλέψω ένα ζαμπόν, να μην τους φας τη χώρα; 
 

Μανούλα μου συγχώρα με κι έχω πολύ χολώσει
πώς δεν θα γίνω βασιλιάς σε τούτον δώ τον τόπο
το έχω πάρει απόφαση με βουλιμία οπόση
που να την κρύψω δεν μπορώ, δεν ξέρω δα τον τρόπο!

Οι οπαδοί μου πια χωρούν σε ένα καφενεδάκι
κι ας με δοξάζουνε μαθές σα βγαίνω στο μπαλκόνι
τους κέρασα μια σάμαλι και παγωτό χωνάκι
αριβεντέρτσι” μου είπανε, “το χάπι δεν χρυσώνει!”

(Σατιρικός Ιαμβικός Δεκαπεντασύλλαβος)

© ΒΑΛΙΑ ΜΑΪΣΤΡΟΥ 05.02.2017 “ταξιδέματα με τον Έμμετρο” All Rights Reserved


(ως απάντηση στην παρακάτω ιαμβοπρόκληση:)

"Στην ..... του ....., η Ντόροθυ .....
δεν περιμένει ..... μηδέ .....
μονάχα τον ..... θυμάται κι .....
γιατί ..... και πια ..... δεν στέλνει

Πού είσαι ..... να σε δώ, επάνω στο .....
πως ...... μου ..... και δεν καλο.....
δεν ..... ..... πια, με ..... .....
να σε φιλέψω ....., να μην ......"

Αποτέλεσμα εικόνας για φωτό για μαρκησία

15 January, 2017

ΕΡΩΣ... ΣΑΤΙΡΙΚΟΣ

ΕΡΩΣ ΣΑΤΥΡΙΚΟΣ

Ο Έρωτας καραδοκεί
στου καθενός το βήμα
αποζητάει την ηδονή
και αφήνεται στα πρίμα !

με πεθερό και πεθερά
τους ξεχασμένους βρίσκει
κινάει σιγά και σταθερά

με το μυστρί του χτίστη
και ταίρι μοσχοβολιστό
ψυχή με ευωδία
τους ρίχνει εμπρός σαν σε ιστό
πλεχτό και, μα τον Δία,

τους χτίζει αργά, μεθοδικά
μια φιλντισένια κρήνη
να πίνουν και να αποζητούν
μια αγάπη που θα μείνει !

λευκόστρωτη και καθαρή
θα μοιραστούν την κλίνη
κάτω από πάπλωμα φαρδύ
τη δροσερή αγκαλιά τους

θα ξημερώνονται εκεί
γλυκόλογα με πάθος
θα ρέουν απ' τα χείλη τους
να μην χωράει λάθος

Μα σαν ο αέρας θα... βροντά
κι οι μύτες θα φυσιούνται
θα αναρωτιούνται σοβαρά
μην... κρύωσαν λιγάκι !

δεν θα βαστούν συχνά μαζί
και χώρια ίσως κοιμούνται
μια πολυτέλεια κι αυτή
καθείς... σε ντιβανάκι !

μα ο Έρωτας καραδοκεί
στου καθενός το βήμα
περπάτησε με υπομονή
και την ζωή εκτίμα !

(Ιαμβικός 8/7 συλλαβών)


© ΒΑΛΙΑ ΜΑΪΣΤΡΟΥ 15.01.2017 “Ταξιδέματα με τον Έμμετρο” All Rights Reserved