ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΡΑΨΩΔΙΑ

ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΡΑΨΩΔΙΑ

Δεκανίκι δεν θέλω σαν περπατώ

ψηλά να πετώ προσπαθώ

αλλιώς προσευχήσου να ζήσεις

ενεργητικό – παθητικό

μόνος σου να ισοσκελίσεις

η σιωπή σου μηδέν ξεφωνίζει

κι απ' την φωνή μου πιότερο

η ψυχή ή τα αυτιά μου πρώτα

πιο θα σπάσει πάω στοίχημα

στον βίο μου τον πρότερο

ζωή είναι ό,τι βλέπουν τα μάτια σου εμπρός

κι αυτό που στέργει η καρδιά σου εντός

κατάφερες και παρέμεινες ζωντανός

σε στράτα γεμάτη χαλίκι το ευτύχημα

κάτι μας συγκρατεί θεϊκό κι ανώτερο

τα βουνά μια δρασκελιά θαρρείς πως θα φτάσεις

πάνω τους το βλέμμα ηδονικά για να αράξεις

ελπίδα να περπατήσεις προτού να γεράσεις

η ματιά στην καρδιά σου δυο πράσινες οάσεις

δύναμη να πουν την μέρα να αδράξεις

με τέσσερεις άντρες Στρατηγός στις επάλξεις

κι Αρχιστράτηγο στις επαναστάσεις

της θάλασσας τα κύματα μπορείς να δαμάσεις

μα αν δεν τα δεις και δεν με δεις

πώς αλλιώς να ξεφυλακωθείς ψηλά να πετάξεις

του αετού το παλιό φτέρωμα να το αλλάξεις

το τυρί τεχνιέντως και τη φάκα μαζί

πόσο γλυκά συγκρατούνε τα άτιμα

(Rapsody)

© ΒΑΛΙΑ ΜΑΪΣΤΡΟΥ 01.09.2024 "ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΡΑΨΩΔΙΑ" από το “10 και πλέον ιστορίες μετά το 30”, All Rights Reserved