ΑΠΟΣΚΕΥΕΣ ΔΙΑΦΥΓΗΣ
Ποτέ δεν είναι αργά, συμβουλεύει η καρδιά,
ζωή μου γερά να αδράξεις από τα μαλλιά
ονείρων πνοές για υπέροχους Έρωτες
ημέρες και νύχτες του πάθους ατέλειωτες
ελπίδες και σχέδια μέσ' τις αποσκευές
και πράξεις με θάρρος χρειάζεται να θες,
οπλίσου με τόλμη κι αγάπα την αλλαγή
σύντομα είναι τα χρόνια μας πάνω στη γη
τα χάδια σου θέλω, στολίδι μου ακριβό,
σίγουρη στην αγκαλιά σου να κυβερνηθώ
πόθος η σκέψη σου εμένα να πλοηγήσει
ωσότου στο πρόβλημα να βρούμε λύση
σε άγνωρους τόπους που δοκιμαστήκαμε
και σκλάβοι μαζί στο κατάρτι δεθήκαμε
του Έρωτα, την είδαμε σαν από μίλια
την χώρα ! ξεδίψασμα τα φιλιά στα χείλια !
από άξενα κύματα θαλασσοδάρθηκα,
μια λησμοσύνη ραγισμένη σε νάρθηκα
την άφρη της έπινα για χρόνια τρισχίλια
οι φάροι της, εκκλησιές με αναμμένα καντήλια,
φωτίζαν, της νύχτας τα σκότη τα απόκοσμα
“Προφτάσαμε !” είπες και μού 'δωσες εύοσμα
ρόδα της Άνοιξης, δώρα σιωπής για καιρό
μια αχαρτογράφητη αγάπη για να απορώ
Βουτήξαμε πρόθυμα πάλι στα κύματα
του Έρωτα οι θύμησες, πυροτεχνήματα,
σκαρί τρικάταρτο με πάθος το ναυπηγείς
η αγάπη μας, μόνη αποσκευή διαφυγής...
(Verse)
© ΒΑΛΙΑ ΜΑΪΣΤΡΟΥ 05.03.2017 “Ταξιδέματα με τον Έμμετρο” All Rights Reserved
