ΣΤΟ ΚΟΤΕΤΣΙ

ΣΤΟ ΚΟΤΕΤΣΙ

Σήμερα μαζευτήκαν στο κοτέτσι μου, νωρίς-νωρίς,

η Σούλα, η Πέπη κι ο Γιάγκος, κόκκορας περιοπής,

τις κότες μου όλες αν κι έχει κοιμισμένες στη σειρά,

κουτόρνιθες ψάχνει και λέει τάχα πως τις αγαπά!

Μια αφράτη όμως κοτούλα αεράτη και ζουμπουρλή,

αυγά δεν γεννάει, κι ας ξυπνάει πολύ νωρίς το πρωί,

στον ύπνο προσπάθησαν να την πιάσουν κι άλλοι πολλοί,

μα εκείνη ξεφεύγει, με θάρρος πηδάει προς την αυλή!

Μια γερακίνα που την έβλεπε από τα ύψη,

στου Γιάγκου τα κέφια ζητά ποσώς να υποκύψει,

της είπε δυο-τρεις λέξεις μια μέρα στον αέρα,

στο νόημα καλά για να μπει και να τον κάνει πέρα!

Μα ο Γιάγκος είναι...γάτος, μάστορας που πάει να πει,

από κότες ποτέ δεν έμεινε ρέστος ή ταπί,

στην όψη δεν δείχνει κάτι τόσο εξαιρετικό,

στην πράξη όμως καταφέρνει κάθε μια στο λεπτό!

Τη Νόπη πέτυχε λοιπόν μπροστά απ' το κοτέτσι,

ζητώντας της να του συμπεριφέρεται καθάπερ

αρμόζει σε τρανό αρχηγό, μαζί να τρώνε, κι έτσι

μονάχη να μην κάθεται να τρώει από τάπερ!

Ο Γιάγκος που 'λεγε πως ήταν μιας αετίνας γιος,

ραγιά τον είπανε που άραξε στης μάνας το βιος,

δικό του κοτέτσι ούτε είχε φτιάξει στη ζωή του,

ηγέτη στις κότες ! τα είδα τα χάλια του ανοήτου!

Περάσαν τα Χριστούγεννα, γλύτωσαν το μαχαίρι,

ο Γιάγκος λάβρος, μα η Νόπη όχι δικό του ταίρι,

καμώθηκε πως πούντιασε κι έκατσε στο κρεβάτι

και σχέδιο κατάστρωσε με την ψυχή γεμάτη!

Μια μέρα η Νόπη έκανε σινιάλο στη γερακίνα,

βοήθεια της ζητάει ευθύς με τούτα και τα κείνα,

δεν της χυμάει της ξέμπαρκης, την συμπονάει την κότα,

φτερούγα της δίνει ευθύς, αν δεν πιστεύεις τράβα ρώτα!

Τα νέα σαν πήρε ο Γιάγκος είπε “έφυγε η Νόπη,

λυπάμαι, όμως πέταξε μακριά προς την Ευρώπη”

“ένα πέταγμα αετήσιο θα πραγματοποιούσα”,

“να γίνω αητός πια αδύνατο, την έχασα τη μούσα”!

© Valia Maistrou 27.12.2015 “Ταξιδέματα με τον Έμμετρο” All Rights Reserved

(humorous allegory)

ΤΟ ΡΟΔΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΙΣΣΑΚΙ

 ΤΟ ΡΟΔΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΙΣΣΑΚΙ

Αχ! να 'σουνα άνθος εύοσμο στον κήπο μου φεγγάρι
αρσενικό μου όμορφο να ερθείς για να με πάρεις
και σαν σταθείς στη γης μου ευθύς πανάξιο παλικάρι
γλυκά τα λόγια σου ν' ανθούν προτού να μ' αγκαλιάσεις

και υπέροχη μοσχοβολιά στους γύρω να σκορπίζεις

Μελιά μου μάτια όμορφα πώς με θωρείτε απόψε
στο ποίημα τους γλυκούς καρπούς κοντόσκυψε και κόψε

Το νέκταρ σου το νόστιμο το παίρνω σαν μου δίνεις

ως μελισσάκι σου πετώ, το τρώγω και το πίνω

οι στήμονες σου αφήνουνε επάνω στην καρδιά μου

φιλιά της σκέψης, γύρη ανθού, αγάπης και σαγήνης

Μα αν είσαι ρόδο του Μαγιού με άρωμα ζωσμένο

τη λεβεντιά σου πώς θα βρω που χρόνια περιμένω;

Στα πέταλα σου, απαλά θέλω να περπατήσω

ανάμνηση το παρελθόν που ηδονικά θα σβήσω

με γέλιο ανάλαφρο αρκεί να σε γλυκοστολίσω

κι εσύ να με κοιτάς βαθιά με αγάπη και φροντίδα

λησμόνησα τα αγκάθια σου απ΄ τη στιγμή που σ' είδα!

© 12.12.2015 ΒΑΛΙΑ ΜΑΪΣΤΡΟΥ “παιχνιδίσματα με τον Έμετρο” All Rights Reserved

(Ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος)

ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ

ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ

Το χαμόγελο το δικό σου που δροσίζει τον κήπο μου

κι ανθίζουν μυρωδάτα λουλούδια
είναι η αδυναμία μου

Η λιακάδα στα μάτια σου και το φως γύρω μου
οι ιστορίες που λες και το πάθος σου
είναι η αδυναμία μου

Η ζεστασιά στη φωνή σου κι η γλύκα στην αλμύρα μου
το παρόν που πορεύεται ερήμην μου και το ξέρεις
είναι η αδυναμία μου

Η υπομονή μου που σώνεται μα του Φοίνικα μοιάζει
οι φροντίδες σου όμοιες με στάλες πορφυρό κρασί
είναι η αδυναμία μου

Η θάλασσα μου που ξεσηκώνεται κι ακούω κύματα
κι η ομίχλη μου ένα γύρω αλλά δεν βλέπω σχήματα
είναι η αδυναμία μου

Το χθες που σβήνεται αποφασιστικά κι αντικαθίσταται
με νέες εικόνες από μάτι γερακίνας που υπερίπταται
είναι η αδυναμία μου

Πώς όλες τις αδυναμίες ενώνει το σήμερα έτσι απλά
και δύναμη τις κάνει για μένα μοναδικά

© ΒΑΛΙΑ ΜΑΪΣΤΡΟΥ 05.12.2015 “10 και πλέον ιστορίες μετά το 30” All Rights Reserved