ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ
μισοί
δες τους έρωτες
μας
αφήνουν ανάπηρους
από
τη μέση και πάνω
άντε
βρες το άλλο μισό
μέσ'
του κόσμου το χαμό
τις
νύχτες τις αξημέρωτες
την
υπομονή δεν μισώ
την
βιωτή για τον κόσμο
τις
μέρες τις ατέλειωτες
μόνο
λατρεύω να δω
τις
λέξεις σου
μα
ποιος τη σιωπή στα δυο
με
μια να σπάζει
κι
αλήθειες αμείωτες εδώ
πονερά
να στάζει
μόνο
μισώ κι εγώ
όσα
δεν ζω παραπάνω
κι
ακόμα παλεύω
για
όσα δεν φτάνω
τα μίση
ώρες
ώρες ατέλειωτες
μας
αφήνουν ανάπηρους
από
την μέση και πάνω
ο
χρόνος φεύγει
και
δεν γυρνάει
την
μνήμη δεν σταματάει
μόνο
σημειώνεται
σε
ό,τι μας ακουμπάει
αέναος
κυκλικός να 'το
το
χέρι της λήθης
ν'
αρπάζει δεν συμπονάει
λόγος
ψεύτικος και αήθης
κι
όσα τόσο άδικα έκλεψαν
σ'
άφησαν ανάπηρο
από
την μέση και κάτω
θα
'ρθει η ώρα να τα επιστρέψεις
οι
λαοί πάντα συμπονούν
οι
άνθρωποι δεν ξεχνούν...
© 17.02.2015 ΒΑΛΙΑ ΜΑΙΣΤΡΟΥ “10 και πλέον ιστορίες μετά
το 30”, All Rights Reserved
