ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ
Εσύ
φέρνεις τη σκέψη μου ανάμεσα
σε
μια ντουζίνα ραμμένα πουκάμισα
μου
το θύμισες και το υπογράμμισα
κάθε
σου λέξη με τυραννά έμμεσα
ένας
ήχος, ένας χτύπος, μια ζωή
δεν
αντέχεται η συνήθης σιωπή
μια
λέξη, ένα μήνυμα με το περιστέρι
στην
φυλακή λάμπει σαν ένα αστέρι
χρόνια
κι άλλα τόσα ακόμα θα άντεχα
ψίχουλα
ο έρωτας λες με αποστροφή
εθνική υπερηφάνεια πλέον όχι ντροπή
μια
λέξη κι έχω φύγει γι' άγνωστη γη
πουλάκι
στη στέγη ελπίδα διαλαλεί...
© 02.02.2015 ΒΑΛΙΑ ΜΑΙΣΤΡΟΥ "10 και πλέον ιστορίες λίγο μετά το 30”, All Rights Reserved
Δραματικό και δυνατό, βγαλμένο από την καρδιά και τον πόνο ενός ολόκληρου λαού.
ReplyDelete...όμως με την ελπίδα άσβεστη μέσα στην ψυχή του ως όπλο του μοναδικό και της αγάπης οδηγό !
DeleteΔυναμη ψυχης ελπιδα ζωης παντα γονιμης αποδοχης.....
ReplyDelete...η αποδοχή δεν είναι κλειδί... το ποθούμενο είναι όλα ή τίποτα, η διεκδίκηση... η ελπίδα ασφαλώς δίνει δύναμη στην ψυχή και φτερά στα πόδια !
DeleteΔύσκολο κείμενο Βάλια! Μα ακόμη δυσκολότερη έννοια αυτή που λες: ελπίδα! Υπάρχει! Όντως! Στον κόσμο. Όμως κλείνει. Ολοένα βαθύτερα, στις ψυχές μας. Δύσκολο θέμα!
ReplyDelete...η ελπίδα είναι προσωπική μας υπόθεση ! είναι το στοίχημα που οφείλουμε να κερδίζουμε, αν θέλουμε να χαιρόμαστε στη ζωή... και η ελπίδα είναι κόρη της δημιουργίας...
Delete