ΨΥΧΗ
ΨΗΛΑ
Σήμερα
άσε φιλιά παλι να δώσω
σ΄
εκείνους που στέκουν φοβισμένοι,
στην
ανάμνησή τους να ενδώσω
αλίμονο
ζουν όχι ξεχασμένοι,
κόκκινη
τριανταφυλιά μαραμένη
πότε
σήμερα, πότε χθες ξεθαμένη
στου
κήπου τη σέρα να σκάψω
είναι
ίδια μα δείχνει αλλαγμένη,
του
έρωτα γεμάτη ζιζάνια
έντοκα,
απλήρωτα δάνεια
ο
κόσμος σιωπά, τόση απραξία
δουλεία,
δουλειά, ανεργία...
Σήμερα
άσε φιλιά πάλι να δώσω
στόμα
γλυκό, μάτια να σκεπάσω
χρήμα,
συναλλαγές, χρηματιστήριο
ο
φόβος πάντα μην κάτσει η αγορά
Της ζωής τρελό κολαστήριο
δουλειά,
καθήκον και χρέος, παιδιά
ο
έρωτας εξόριστος δίχως
κι
όλα γύρω τρελά, ω! μια χαρά!
Aχ!
ανάσα βαριά, εμπρός τοίχος
παλεύει
να φύγει η ψυχή ψηλά
πληγωμένη
εθνική υπερηφάνεια
διαφθορά,
διαπλοκή, στάζει παράνοια!
Όλα θ' αλλάξουνε, μην πετάς χαμηλά
πρέπει
ν' αλλάξουμε, πονά δίχως φιλιά...
©
29.01.2015 ΒΑΛΙΑ ΜΑΙΣΤΡΟΥ “10 και πλέον
ιστορίες μετά το 30", All Rights Reserved
