Κι είναι κι ο ανθός που στέκεται

κι υπομονετικά πώς στέργει

με τη χαρά του ωραίου πρωινού

που τη λιακάδα χρίζει

μα σαν το χέρι τρυφερού

χάδι το προσεγγίζει

άνοιξη κι εκείνο αποζητά

κι άλικα κοκκινίζει

σαν του Μαγιού τα βραδινά

ιδρώτας κι Έρωτας δροσιά

για καλοκαίρι ανθίζει