ValiaMaistrou

17 February, 2015

ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ

ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ

μισοί δες τους έρωτες

μας αφήνουν ανάπηρους

από τη μέση και πάνω

άντε βρες το άλλο μισό

μέσ' του κόσμου το χαμό

τις νύχτες τις αξημέρωτες

την υπομονή δεν μισώ

την βιωτή για τον κόσμο

τις μέρες τις ατέλειωτες

μόνο λατρεύω να δω

τις λέξεις σου

μα ποιος τη σιωπή στα δυο

με μια να σπάζει

κι αλήθειες αμείωτες εδώ

πονερά να στάζει

μόνο μισώ κι εγώ

όσα δεν ζω παραπάνω

κι ακόμα παλεύω

για όσα δεν φτάνω

τα μίση

ώρες ώρες ατέλειωτες

μας αφήνουν ανάπηρους

από την μέση και πάνω

ο χρόνος φεύγει

και δεν γυρνάει

την μνήμη δεν σταματάει

μόνο σημειώνεται

σε ό,τι μας ακουμπάει

αέναος κυκλικός να 'το

το χέρι της λήθης

ν' αρπάζει δεν συμπονάει

λόγος ψεύτικος και αήθης

κι όσα τόσο άδικα έκλεψαν

σ' άφησαν ανάπηρο

από την μέση και κάτω

θα 'ρθει η ώρα να τα επιστρέψεις

οι λαοί πάντα συμπονούν

οι άνθρωποι δεν ξεχνούν...

03 February, 2015

ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ

ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ

Εσύ φέρνεις τη σκέψη μου ανάμεσα

σε μια ντουζίνα ραμμένα πουκάμισα

μου το θύμισες και το υπογράμμισα

κάθε σου λέξη με τυραννά έμμεσα

ένας ήχος, ένας χτύπος, μια ζωή

δεν αντέχεται η συνήθης σιωπή

μια λέξη, ένα μήνυμα με το περιστέρι

στην φυλακή λάμπει σαν ένα αστέρι

χρόνια κι άλλα τόσα ακόμα θα άντεχα

ψίχουλα ο έρωτας λες με αποστροφή

εθνική υπερηφάνεια πλέον όχι ντροπή

μια λέξη κι έχω φύγει γι' άγνωστη γη

πουλάκι στη στέγη ελπίδα διαλαλεί...

30 January, 2015

ΨΥΧΗ ΨΗΛΑ

ΨΥΧΗ ΨΗΛΑ

Σήμερα άσε φιλιά παλι να δώσω

σ΄ εκείνους που στέκουν φοβισμένοι,

στην ανάμνησή τους να ενδώσω

αλίμονο ζουν όχι ξεχασμένοι,

κόκκινη τριανταφυλιά μαραμένη

πότε σήμερα, πότε χθες ξεθαμένη

στου κήπου τη σέρα να σκάψω

είναι ίδια μα δείχνει αλλαγμένη,

του έρωτα γεμάτη ζιζάνια

έντοκα, απλήρωτα δάνεια

ο κόσμος σιωπά, τόση απραξία

δουλεία, δουλειά, ανεργία...

Σήμερα άσε φιλιά πάλι να δώσω

στόμα γλυκό, μάτια να σκεπάσω

χρήμα, συναλλαγές, χρηματιστήριο

ο φόβος πάντα μην κάτσει η αγορά

Της ζωής τρελό κολαστήριο

δουλειά, καθήκον και χρέος, παιδιά

ο έρωτας εξόριστος δίχως

κι όλα γύρω τρελά, ω! μια χαρά!

Aχ! ανάσα βαριά, εμπρός τοίχος

παλεύει να φύγει η ψυχή ψηλά

πληγωμένη εθνική υπερηφάνεια

διαφθορά, διαπλοκή, στάζει παράνοια!

Όλα θ' αλλάξουνε, μην πετάς χαμηλά

πρέπει ν' αλλάξουμε, πονά δίχως φιλιά...

08 March, 2001

ΑΘΗΝΑ 2000

ΑΘΗΝΑ 2000

κάποτε σ' άκουσα τρυφερά να πεις

με δονεί τυραννικά με μεγεθύνει

τόσο γλυκιά ηδονή δίχως οδύνη

ζωή ενός άλλου δική σου ευθύνη

κάποτε σ' άκουσα πως θες να δεις

δίχως αστέρια εδώ γυμνό ουρανό

τα μάτια σου μάτια μου γλυκό πρωινό

χάδια φιλιά το ξύπνημα το καθημερινό

κάποτε σ' άκουσα τραγούδι να πεις

σ' αυτόν τον έρωτα θα παρασυρθώ

ιερό προσκύνημα στον πρώτο μας γιο

αφράτο σαν και σένα ξανθό φωτεινό

κάποτε σ' άκουσα χρώματα πως θα δεις

όχι χειμώνες καταιγίδες ή βροντές

μόνο απαλές δροσερές νεροποντές

όλες οι μέρες μας πως θα είναι γιορτινές

κάποτε σ' άκουσα με τόσο κόπο να ζεις

λιοπύρι η Αθήνα στον ίδρω γεμάτη

τα πάντα να με λες μα όχι πια αγάπη

ώρες δουλειά-σκλαβιά να μπεις στο μάτι

κάποτε σ' άκουσα στην πόλη που ζεις

το θέρος σου μοιάζει καυτό καμίνι

ενός μεγάλου πόθου άδικα η ζωή πατίνι

τίποτα όρθιο τελικά δεν θα μείνει

κάποτε σ' άκουσα μαΐστρο θα βρεις

από τον πρώτο μας έρωτα τον τρελό

στον κόσμο εσένα πάντα θ' αποζητώ

τίποτα δεν έμεινε όρθιο μετά το φευγιό...

14 February, 2001

ΠΑΛΑΙΟΙ ΜΥΘΟΙ ΘΝΗΤΩΝ

ΠΑΛΑΙΟΙ ΜΥΘΟΙ ΘΝΗΤΩΝ

ποντίκι δεν ήσουν ή ο γίγαντας

τα άσκοπα ταξίδια να σώσεις

απλός άνθρωπος ή ο Πρίγκηπας

της μάγισσας το μήλο να σπρώξεις

γάτος ή ο αρχαίος ήρωας Αίαντας

γοβάκι ξεχασμένο μήπως ταιριάξεις

φασολιά και χρυσή κότα ν' αρπάξεις

πολλούς δράκους με βέλη να διώξεις

με παραμύθια που μεγαλώσαμε

την αλήθεια που τόσο προδώσαμε

τα όνειρα βιαστικά πώς ξεχάσαμε

με το άχρωμο χρήμα ανταλλάξαμε

αιώνες να ψάχνεις τι θες

κι όλα να μοιάζουν σαν χθες

φτερούγες σπασμένες ζωές

τόσο λίγος που ολοφάνερα φταις

21 January, 2001

ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ

ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ

μαύρη ώρα και μαύρη κατάρα

ρίξαν οι τύχες κι οι μοίρες

στης θάλασσας κατράμι αντάρα

του κόσμου όλου που πήρες

όταν ήρθε ο βοριάς δυνατά

της θάλασσας κύματα βογγητά

φούντωσε τα εντός της και ξέσπασε

εκεί όπου βρήκε προκυμαία πλατιά

μαύρη ώρα και μαύρη κατάρα

ρίξαν οι τύχες κι οι μοίρες

στου μακρυά σκληρή η αποκοτιά

στον ήλιο στέγνωσε το φεγγάρι

η λήθη ψυχές πώς να πάρει

αν δεν ανταμωθούν οργή φωτιά

μια συγχώρεση δεν απέσπασε

μήτε κι αυτός ο Θεός το θέλει

10 January, 1998

τι είναι η Ποίηση;
ζωή στο χαρτί
απλή και βαρετή
ή σοφών οίηση
Ίσως
να πρέπει
να διαβάσεις
όλες τις λέξεις
πολλές φορές
μήπως
καταλάβεις
ίσως
πρέπει
να γυμνώσεις
αν
ασχοληθείς
όσο απαιτείται
μερικές
από στολίδια
δίχως
να τις δεις
μόνες
στήσε αυτί
να στέκονται
εντός σου
αγέρωχες
καμία
δεν φανερώνεται
από μόνη της
αλήθεια
καλά κρύβεται
μέσα
στο σύνολο
νύχτα
λάθος μονοπάτι
μπορεί
να παρασυρθείς
αλλού
το ένστικτο
οδηγός επιβίωσης
μόνος
η γνώση
κατευθύνει
σε δρόμους
λάθος
πολλές φορές
περιπλανήσου
άνοιξε τα μάτια
διάπλατα
αλλιώς
λιτά
αν
δεν είσαι
ντυμένος
έξω
απ' το χορό
θα μείνεις
σαν
τις μωρές
παρθένες
ένα πρωινό
μουντό
και βροχερό...

(verse)

25 October, 1990

ΈΝΤΑΣΗ

ΕΝΤΑΣΗ

Αν θα σου πω φύγε

θα ΄ναι εσύ για να μείνεις

μόνο να μείνεις πιότερο

κι απ' αστεριού τρεμόπαιγμα

κι από λιακάδα απρόσμενη

στης μπόρας την κρύα χώρα

να φτάσω να ζήσω

έστω

μια μέρα στα μάτια σου

μια νύχτα στο κορμί σου

έστω

μια στάλα απ' τη βροχή σου

να ευωδιάσει η γη μου

σπαρμένη απ' τη ψυχή σου

βαθιά, πλέρια, μυστηριακά

όμως

αν τύχει και μείνεις

μην τύχει και πεις φύγε...