ΑΡΩΜΑ ΓΑΡΔΕΝΙΑΣ

ΑΡΩΜΑ ΓΑΡΔΕΝΙΑΣ

έχω μια τόσο μυρωδάτη γαρδένια

στου μπαλκονιού μου επάνω την άκρη

τη δροσιά της αλύπητα πώς δαμάζει

χειμώνας χιονιάς συνεχώς με το αγιάζι

σαν αντιστέκεται μήτε ένα δάκρυ

αυτή η μικρή κόντρα γερή κρατάει

του καλοκαιριού βογκάει το λιοπύρι

τόσο ξεδιάντροπα να την πολεμάει

ξεραίνει τ΄άνθια στεφάνια του Μάη

στον τοίχο ψηλά κρεμασμένο κοφτήρι

έχω μια τόσο μυρωδάτη γαρδένια

τ' ουρανού τ' αστέρια ριγούν αχ! ποθητή

από καιρό την έχουν βάλει στο μάτι

με λούλουδα είναι πάντα τόσο δροσάτη

μόνο με μάτια να την χαϊδεύουν ζητεί

αυτή η μικρή κόντρα γερή κρατάει

το φεγγάρι της νύχτας όνειρα τάζει

με ολόλαμπρα φώτα ασήμια κερνάει

νερό κι υπομονή πόσο πολύ διψάει

τα στητά της τα φύλλα να κάνει χάζι

έχω μια τόσο μυρωδάτη γαρδένια

ο μαΐστρος πονηρά πώς πλησιάζει

ραντίζει με λόγια έντεχνα του αέρος

ανάμνηση μεταξένια είναι ο έρως

τα άνθια της τόσος πόλεμος ξεθωριάζει

αυτή η μικρή γερή κόντρα κρατάει

κι όνειρο δυο παιδιών έχει για έγνοια

μήπως πάει να ξεραθεί διερωτήθη

ανάσα βαριά τρεμοπαίζει στα στήθη
μια του χαμού μυρωδάτη γαρδένια

© ΒΑΛΙΑ ΜΑΊΣΤΡΟΥ 14.09.2010 “10 και πλέον ιστορίες μετά το 30”, All Rights Reserved