ΚΥΜΑ

ΚΥΜΑ

Εχθές καθώς εχόρευα στης θάλασσας την πλάτη

Μαΐστρος του ωκεανού ήρθ΄έξαλλος σαν άτι

εμένα πήρε τρέχοντας κι ούτε στιγμή εστάθη,

αφρούς με στόλισε ευθύς και σβήσανε τα λάθη.

Η θάλασσα πώς έχαιρε με τόσο μεγάλα πάθη!

να ένιωθε άραγε ο Νοτιάς τι άλλο να'χε πάθει

ετράβηξε άπραγος δειλός εκεί σε μίαν άκρη

και δεν εκούνησε στιγμή μηδέ το ένα μάτι;

Ταξίδι ονείρου καρτερώ στων θαλασσών τα βάθη

παρέα με τις μέδουσες και με τα καταμάχια

να βγω ν' αφρίσω καρτερώ, Μαΐστρο μέσ' στ' αλάτι,

δεν είμαι εγώ για τρέξιμο ψηλά στα καταράχια!

Στο περιβόλι του βυθού, εκεί, ας πάω να ζήσω,

μονάχα φύκια να φρονώ στα βάζα πώς να βάλω,

βαθιά στην πέτρα μου ροφός εμένα να μην κρύψω,

απλά να παίζω ή να γελώ το θέλω δίχως άλλο!

© 08.10.2015 ΒΑΛΙΑ ΜΑΪΣΤΡΟΥ (Ταξιδέματα με τον Έμμετρο) "10 και πλέον ιστορίες μετά το 30" All Rights Reserved